Hedendaagse situatie
De kern van de besproken problemen ligt bij twee onderwerpen: het ongecontroleerde fokken van Galgos en de massale afdanking aan het einde van het jachtseizoen.
De feiten
Een onderzoek door de World Society for the Protection of Animals (WSPA, internationale dierenbeschermingsorganisatie) in 2001 en 2002 bewees dat er op jaarlijkse basis tienduizenden Galgo worden gefokt in Spanje, in de hoop dat er een nationale racekampioen tussen zit. Medina del Campo is het epicentrum voor eenieder die geïnteresseerd is in het racen met honden. Veel galgueros (fokkers en eigenaren van Galgos) leven in Medina del Campo en directe omgeving.
Voor 2001 was het een jaarlijkse traditie onder de galgueros om hun Galgo te doden door ze massaal op te hangen in de pijnboombossen in en rond Medina del Campo aan het einde van het jachtseizoen (januari/februari). Fermín Pérez en de WSPA verzamelden fotografisch bewijs en de WSPA publiceerde een rapport over de behandeling van Galgos in Spanje.
Sinds 2001 begonnen de galgueros met het brengen van hun ongewenste Galgos naar het centrum van Scooby, met als gevolg dat Scooby onderdak biedt aan gemiddeld 450 honden, voornamelijk Galgos. Scooby zorgt dat alle honden gecastreerd worden en de benodigde medische behandelingen ondergaan. Scooby herplaatst een gelimiteerd aantal Galgos en enkele van de overige rassen en kruisinghonden via de partnerorganisaties in Europa.
Vrijwel iedereen in het land is bevoegd om Galgos te fokken – het enige benodigde is simpelweg het bezit van een reutje en een teefje. Er is op geen enkele wijze controle van welke overheid dan ook. Overbodig om te zeggen dat, hoewel er wetgevingen bestaan voor deze kwestie, niemand deze naleeft, noch dat er enige controle is op overtreding van deze wetten. Dit wordt doorgaans veroorzaakt door het feit dat er totaal geen mogelijkheden zijn om te controleren of de wetten en voorschriften overtreden worden. Ieder individueel dier zou geregistreerd moeten zijn – wat meestal niet het geval is, en de fokkers zouden gedwongen moeten worden tot registratie om het fokken te reguleren. Het fokken van Galgos in Spanje is buitensporig – een populatie van honden dat nooit een kans zal hebben op het vinden van een thuis – en dit is waarom wij onze aandacht hebben verlegd naar een nieuwe richting met als doel het aanpakken van de kern van het probleem, namelijk “HET ONGECONTROLEERDE FOKKEN VAN GALGOS”.
De consequenties
Wij bij Scooby krijgen onafgebroken telefonische verzoeken tot hulp van talloze mensen die ons vragen om voor hun dieren te zorgen. Het gaat doorgaans om twee- tot driejarige Galgos, soms ook oudere honden of Galgos in zeer slechte condities. Sommige van deze Galgos belanden bij een organisatie als Scooby waar ze in ieder geval nog een kans hebben op een toekomst, anderen belanden in de zogenoemde “Perreras”, waar de meeste honden worden “ingeslapen” door middel van een dodelijke injectie. Sommigen vinden hun dood op de wegen, sommigen worden doodgeschoten en anderen worden opgehangen – het ophangen van dieren vindt nog steeds plaats in Spanje, ondanks de vele campagnes. Voor de eigenaren van de Galgos zijn wij simpelweg degenen die hun afval inzamelen. Voor hen is een Galgo na het jachtseizoen niet meer meer dan afval waar ze van af moeten. Met het aanbieden van de mogelijkheid tot het dumpen van hun dieren op een min of meer fatsoenlijke wijze geven we ze zelf de mogelijkheid om hun geweten te sussen, want boven dit alles hebben ze het gevoel dat ze op deze manier iets goeds doen.
De “oplossingen”
Met deze feiten voor ogen, hebben we besloten om te opereren op diverse fronten. De twee voornaamste punten zijn het opvangen van de honden met als doel een nieuw thuis voor ze te vinden – met in het achterhoofd het gegeven dat iedereen die dit leest hier een grote rol in speelt. Verder is het zeer belangrijk dat alle lezers deelnemen aan de campagnes om het fokken te reduceren. Het kan gewoon niet zo zijn dat een persoon 15 Galgos fokt met als doel om er maar 2 te houden en zich te ontdoen van de overige 13. De fokkers moeten hun verantwoordelijkheid nemen voor de honden, van het begin tot het einde. De organisaties die zich toewijden tot het zich ontfermen over de Galgos, mogen niet degenen zijn die lijden onder de verantwoordelijkheid die de fokkers niet meer op zich willen nemen.
En als ik de term “lijden” gebruik, dan heb ik het over de beperkte mogelijkheden. Hoeveel iemand ook bereid is om hiervoor te werken en te helpen, hoe groot een opvangcentrum ook mag zijn, er zullen altijd Galgos zijn die niet opgevangen kunnen worden omdat er geen plaats voor is, niet genoeg mankracht, of omdat het asiel niet te overvol zou mogen worden, etc…
We moeten toegaan bij het punt waar de wetten gerespecteerd worden – wetten die gelden voor iedere diereneigenaar, … en wetten die niet alleen gelden voor huisdieren, maar ook voor jachthonden. Het land Spanje heeft hier wetten voor, maar ze worden amper gecontroleerd omdat ze geen politiek doel dienen. Onze doelstelling is om de mensen in ons educatieve centrum en door bezoeken aan scholen te leren over de situatie en, als de tijd het ons toelaat, om campagnes te lanceren met als doel de mentaliteit te veranderen en om bewustzijn te kweken.
(WAARSCHUWING: Storende beelden)
